cut : ฮาวทู 28

"แล้วอย่ามาร้องงอแงกับแด๊ดทีหลังนะคะ"

จักรโน้มใบหน้าลงไปจุมพิตที่หน้าผากเกลี้ยงเกลา จอมซนหลับตารับสัมผัสนั้น ริมฝีปากหนาเลื่อนลงไปจุมพิตที่ปลายจมูกรั้น ก่อนจะจบลงที่ริมฝีปากบวมเจ่อ

"อื้อ"

ร่างสูงดูดดึงริมฝีปากของจอมซนอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะค่อยๆ ผละออกมา ดวงตากลมโตลืมขึ้นอย่างสงสัยที่จู่ๆ อีกฝ่ายก็หยุดไปซะเฉยๆ

จักรยกยิ้มเจ้าเล่ห์ จับมือบางมาที่กระดุมเสื้อของตนเอง "ถอดเสื้อให้แด๊ดหน่อยสิ"

ฟันขาวขบริมฝีปากล่างอย่างเขินอาย จู่ๆ คำว่าแด๊ดในความคิดของจอมซนก็ไม่ได้หมายความว่าพ่อผู้ให้กำเนิดอีกต่อไป

แง เนียร์ เรารู้แล้วนะว่าแด๊ดแปลว่าอะไร T///T

ดวงตากลมโตหลุบต่ำทันที ไม่กล้าสบดวงตาเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย มือบางอันสั่นเทาค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อลายดอกไม้ของจักรออกอย่างช้าๆ

ดวงตาคมคายมองคนที่กำลังเขินจนตัวแดงอย่างเอ็นดู เมื่อจัดการด้านบนเสร็จ จอมซนกำลังจะถอดชิ้นส่วนด้านล่างของเขาออก จักรรีบคว้ามือบางไว้ทันที

"อย่าเพิ่งรีบสิ..."

จอมซนเงยหน้ามองเจ้าของมือใหญ่ที่จับมือเขาไว้ ก่อนจะต้องหลบสายตาอีกครั้ง เมื่อรู้สึกถึงความร้อนแรงจากดวงตาคมคายคู่นั้น

จักรค่อยๆ จับร่างบางให้กลับไปนอนหงายบนเตียงนุ่มอีกครั้ง มือหนาจัดการปลดกางเกงขาสั้นพร้อมกับชั้นในตัวบางออกจากเรียวขาเล็ก เมื่อส่วนล่างเปลือยเปล่า มือบางก็รีบคว้าหมอนมาปิดใบหน้าน่ารักไว้ทันที

"งื้อ"

ทำไงดี จอมซนกำลังอาย อายมากๆ ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะมุดดินหนีไปตอนนี้เลย ไม่อยากเชื่อว่าเขากำลังนอนเปลือยอยู่ต่อหน้าคนรัก

และเขากำลังจะเป็นของจักรอย่างสมบูรณ์แล้ว

"ปิดหน้าทำไม เขินหรอ"

"อื้อๆ" พยักหน้าหงึกหงักอยู่ใต้หมอนใบโต จักรยิ้มเอ็นดู

"เอาหมอนออกเถอะ แด๊ดอยากเห็นหน้าหนูนะ"

"งื่ออออ" มือบางยื้อหมอนไว้สุดชีวิต เมื่อจักรพยายามจะนำมันออกจากใบหน้าเขา แต่สุดท้ายจอมซนก็สู้แรงของคนตัวโตกว่าไม่ได้ จักรจัดการโยนหมอนออกไปไกลๆ

"หงึ"

"เป็นอะไรไปครับ"

ดวงตากลมโตที่มองมาเอ่อคลอด้วยน้ำตา ใบหน้าน่ารักแดงก่ำลามไปถึงใบหู ลำตัวบางสั่นน้อยๆ

"น..หนูอาย งื่อ"

"ไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลย เราเป็นคนรักกัน แด๊ดรักหนูนะ"

จักรคว้ามือบางมาจุมพิตลงไปอย่างอ่อนโยน ดวงตาคมคายที่มองมาเต็มไปด้วยความรักอย่างถึงที่สุด จอมซนโผเข้ากอดอีกฝ่ายเต็มรัก

"ฮื่อ หนูก็รักแด๊ดนะ รักมากๆ"

"ครับ แด๊ดก็รักหนู จักรรักจอมซนนะ" เขากอดร่างเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายไว้ มือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มอย่างเอ็นดู

"น..หนูทำไม่เป็น ถ้าแด๊ดจะให้หนูทำอะไรบอกได้ทุกอย่างเลยนะ หนูอยากทำให้แด๊ดมีความสุข"

จอมซนผละออกมาจากอ้อมกอดอบอุ่นของจักร ดวงตากลมโตจ้องมองคนรักอย่างใสซื่อ และคำพูดนั้นทำให้จักรอดรนทนไม่ไหว อยากฟัดร่างบางเต็มทีแล้ว

"ไม่เป็นไร ครั้งนี้หนูนอนเฉยๆ ก่อน แด๊ดจะทำให้หนูมีความสุขเอง"

จักรประคองร่างบอบบางลงนอนกับเตียงเช่นเดิม ดวงตาคมคายสบเข้ากับดวงตากลมของคนใต้ร่าง มือหนาเลื่อนลงไปกอบกุมส่วนกลางลำตัวของร่างบาง

"อ๊ะ"

จอมซนหลับตาปี๋ เมื่อมือหนาของอีกฝ่ายกำลังชักรูดส่วนนั้นของเขา มือบางจิกลงกับเตียงแน่น ฟันขาวขบกัดริมฝีปากล่างของตนเอง

จักรที่เห็นแบบนั้นก็ใช้มืออีกข้างที่ว่าง ลูบไล้ไปที่ริมฝีปากล่างของอีกฝ่าย ไม่ยอมให้จอมซนกัดปากตนเองอีกต่อไป

"อย่ากัดปากตัวเองสิครับ"

"อ๊า!"

ใบหน้าหวานเชิดขึ้นส่งเสียงร้องครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เมื่อคนด้านบนโน้มลงมาดูดดึงยอดอกของเขา และมือหนาก็ยังคงทำหน้าที่ในการชักรูดแกนกายของเขาอยู่เช่นเดิม

"อ๊ะ อื้อ"

จอมซนรู้สึกวูบวาบไปทั่วร่างกาย เขาทำอะไรไม่ถูก ได้แต่บิดเร่าอยู่อย่างนั้น มือบางจิกผ้าปูเตียงจนแทบขาด เผลอแอ่นอกรับสัมผัสเปียกชื้นจากริมฝีปากของคนตัวโต

จักรเริ่มชักรูดแกนกายของร่างบางเร็วขึ้น ริมฝีปากร้อนค่อยๆ เลื่อนลงมาพรมจูบบริเวณหน้าท้องขาวเนียน ยิ่งทำให้จอมซนรู้สึกเสียวซ่านแทบบ้า

"อ๊า~"

การกระตุ้นทั้งด้านบนและด้านล่าง ทำให้จอมซนรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างจะพวยพุ่งออกมาจากตัวเขา ฟันขาวเผลอกัดริมฝีปากล่างของตนเองอีกครั้ง

"อ๊ะ อื้อ อื้อ"

จักรรับรู้ได้ว่าร่างบางใกล้จะเสร็จเต็มที มือหนาจัดการชักรูดส่วนนั้นของจอมซนให้เร็วขึ้น จนในที่สุดร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือหนา

"แฮ่กๆ"

จอมซนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ดวงตากลมยังคงหลับพริ้ม จักรโน้มตัวไปจุมพิตยังแก้มเนียนใสที่ขึ้นสีแดงด้วยความเอ็นดู

และโดยที่จอมซนไม่ทันตั้งตัวนั้น

"อ๊า!! ร..เราเจ็บ!"

ดวงตากลมโตเบิกโพลงแทบจะในทันทีที่รู้สึกถึงอะไรบางอย่างกำลังล่วงล้ำเข้ามาในร่างกาย แขนเรียวเท้าข้อศอกกับที่นอนเพื่อยกตัวขึ้นมาดูว่าอีกฝ่ายทำอะไรกับเขา

"อดทนหน่อย หนูจะได้ไม่เจ็บ" จักรพูดพร้อมกับดันนิ้วของตนเองที่อาบไปด้วยน้ำกามของอีกฝ่ายเข้าไปในตัวร่างบางมากขึ้น

"จ..เจ็บ!!" ร่างบางกลับไปนอนหงายอย่างเดิมอีกครั้ง ดวงตากลมโตหลับปี๋ จิกมือลงกับผ้าปูเตียง

จักรจัดการเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกกลายเป็นสองนิ้ว ก่อนจะขยับเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อให้ร่างบางปรับตัว แต่จอมซนก็ยังคงหลับตาแน่นเช่นเดิม

"ใจเย็นๆ ผ่อนลมหายใจ แด๊ดจะเพิ่มเข้าไปอีกนิ้วแล้วนะ"

"อ๊ะ! น..ไนท์! เราเจ็บ อ๊า!"

เมื่อส่งนิ้วทั้งสามเข้าไปในตัวร่างบางเรียบร้อย จอมซนก็หวีดร้องขึ้นมาทันที ขาเรียวหุบเข้าหากันอัตโนมัติ เพราะความเจ็บที่แผ่ซ่านขึ้นมา แต่จักรก็จับขาเรียวทั้งสองข้างเกี่ยวเอวสอบของตนเอาไว้

"อดทนอีกนิดเดียวนะ"

จักรเริ่มขยับนิ้วทั้งสามเข้าออกในช่องทางอุ่นร้อน จอมซนนิ่วหน้าหลับตาปี๋ จริงๆ จักรไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้ ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงไม่สนใจ แต่นี่คือจอมซนคนที่เขารัก เขาไม่อยากทำให้คนรักต้องเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว

"...."

จอมซนค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ ลดอาการเกร็งของร่างกายลง จักรขยับนิ้วทั้งสามเข้าออกอีกสองสามครั้งก็ถอนมันออกจากช่องทางด้านหลังของคนรัก ร่างบางสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นมามองทันที

มือหนาจับขาเรียวทั้งสองให้พาดกับสะโพกสอบ จับแขนบอบบางทั้งสองข้างให้โอบลำคอเขาไว้ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มไปจุมพิตกับริมฝีปากอิ่มอย่างแผ่วเบา

"ถ้าเจ็บ ก็ข่วนได้ตามสบายเลยนะ"

"อ..อื้อ" จอมซนพยักหน้ารับ

จักรส่งแกนกายแข็งขืนของตนเข้าไปในช่องทางด้านหลังของคนใต้ร่างทันที

"อ๊า!" เข้าไปเพียงส่วนหัวเท่านั้น จอมซนก็หวีดร้องขึ้นมา มือบางจิกเข้ากับไหล่หนาที่เปลือยเปล่าอย่างแรง ใบหน้าหวานเชิดขึ้น

จักรผ่อนลมหายใจเข้าออกช้าๆ แล้วค่อยๆ ดันแกนกายเข้าไปอีก เขาหายใจเข้าลึกๆ เนื่องจากความบีบรัดจากช่องทางบริสุทธิ์แทบทำให้เขาเสร็จทั้งที่ยังเข้าไปไม่หมดด้วยซ้ำ

"จ..เจ็บ"

ดวงตากลมโตของคนใต้ร่างมองเขาอย่างเว้าวอน น้ำตาหยดออกมาทางหางตา มือหนาโอบกระชับแผ่นหลังบางเข้ามาชิดมากขึ้น พร้อมกับกระแทกแกนกายเข้าไปจนมิด

"อื้อ!"

"อ..อา"

แขนเรียวบางโอบกอดคนด้านบนเอาไว้ เล็บแหลมคมข่วนไปตามแผ่นหลังกว้างเป็นการระบายความเจ็บปวดของตนเอง ใบหน้าน่ารักซบลงกับบ่าของคนรัก

"แฮ่ก..."

"รักนะ" เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างใบหูของร่างบอบบางที่สั่นระริกไปทั้งตัว จากนั้นสะโพกสอบจึงเริ่มขยับเข้าออก ส่งผลให้จอมซนหลับตานิ่วหน้ารับแรงกระแทกที่ถูกส่งมา

"ฮะ อ๊ะ อ๊า"

ร่างสูงโอบกอดคนรักแน่นขึ้น ซุกไซ้ใบหน้าเข้ากับซอกคอขาวเนียน สูดดมความหอมเข้าเต็มปอด สะโพกสอบเร่งจังหวะถี่รัวมากขึ้น

ผ่านไปไม่กี่นาที จอมซนเริ่มปรับตัวได้ ความเจ็บปวดในตอนแรกหายไป เปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน ลำตัวบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกรุนแรงจากคนด้านบน

"บะ..อ๊า! เบาหน่อย อื้อ!"

"ไม่ อา เรียกแด๊ดแล้วหรอ หืม"

"ด..แด๊ด! อ๊า บ..เบาหน่อย หนูไม่ไหว อ๊า"

มือบางยื่นไปดันหน้าท้องเป็นลอนสวยของอีกฝ่ายเป็นการบอกให้ช้าลงหน่อย แต่ก็ไม่เป็นผล จักรยังคงส่งแรงกระแทกมาด้วยจังหวะรุนแรงเช่นเดิม

"ด..แด๊-- อ๊า!"

จักรแสยะยิ้มร้ายพร้อมกับส่งแรงกระแทกเข้าไปอีก เขาเคยบอกแล้วว่าจะทำให้อีกฝ่ายเรียกแด๊ดไม่ออกเลย จอมซนหลับตาปี๋ร้องครางออกมาทันทีที่ร่างสูงกระแทกไปโดนยังจุดกระสันของเขา ลำตัวบางสั่นระริกด้วยความเสียวซ่าน

"อะ อา"

"แด๊-- อื้อ!"

จักรโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากกับร่างบาง และยังคงส่งแรงเข้ามาไม่ยั้งจนหัวกลมสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก

"อ๊ะ!..แด๊ด จะทำอะไร!"

หลังจากผละริมฝีปากออกจากกัน จักรก็พลิกตัวร่างบางให้ขึ้นไปนั่งอยู่ด้านบน ทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมติดกันอยู่

"ให้หนูออนท็อปไง อะ..อา"

"อื้อ! ม..ไม่เอาแบบนี้ อ๊า!"

มือบางจิกไหล่หนาแน่น เมื่อคนด้านล่างยกสะโพกกลมกลึงขึ้นลงอย่างรวดเร็ว จอมซนนิ่วหน้าทันที ท่านี้ทำให้แกนกายใหญ่เข้าไปลึกขึ้นอีกจนเขาแทบจะขาดใจอยู่แล้ว

แบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ

"ทำไมล่ะ อา แบบนี้ดีจะตาย"

"ไม่เห็นดี อ๊ะ อ๊า!"

จักรไม่สนใจคำพูดเจื้อยแจ้วอีก มือหนาจับเอวบางยกขึ้นลงด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความสุขที่มารออยู่ตรงหน้า

"อ๊ะ อ๊า!" จอมซนหลับตาปี๋ เผลอยกสะโพกสวนรับกับแกนกายที่กระแทกขึ้นมาอย่างลืมตัว ริมฝีปากอิ่มเปิดอ้าครางออกมาเสียงดัง

"ซน อา จอมซน"

"อ..อีกแล้ว เราจะ อ๊า!!"

จอมซนปลดปล่อยออกมาเปรอะเปื้อนบริเวณหน้าท้องของตนเองและคนรัก ส่งผลให้ช่องทางรักบีบรัดเป็นจังหวะจนทำให้จักรต้องนิ่วหน้าด้วยความเสียวซ่าน

"อ๊ะ! ไนท์! อ๊า"

ร่างสูงจัดการผลักคนบนตักให้ลงไปนอนที่เตียงอีกครั้ง มือหนาจับขาเรียวทั้งสองขึ้นพาดบ่า แล้วส่งแกนกายเข้าไปอย่างแรง เอวสอบเริ่มกระแทกเข้าออกถี่รัวด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูง เพราะใกล้จะถึงที่หมายแล้ว

"ไนท์! อ๊ะ อ๊า"

"ซน.. ซน.. อะ อา!"

จักรรัวสะโพกไม่ยั้ง จังหวะดุดันรุนแรงทำให้จอมซนนิ่วหน้า ร่างสูงกระแทกเข้าออกถี่รัวอีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มของอีกฝ่าย

"อะ อา.."

"แฮ่กๆ"

จักรยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมาตามกรอบหน้าของคนใต้ร่างทั้งที่ยังไม่ยอมถอนกายออกไป จอมซนลืมตาขึ้นแล้วส่งยิ้มบางๆ มาให้

"เหนื่อยมากเลย?" จอมซนพยักหน้าหงึกหงักอย่างน่ารัก

"พ..พี่จ๋าบอกให้ใส่ ถ..ถุงยางด้วย แต่ไนท์ก็....."

จอมซนหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง ฟันขาวกัดริมฝีปากล่างแน่น ไม่กล้าพูดจนจบประโยค เพราะน้ำเหนียวเหนอะที่เปรอะเปื้อนบริเวณช่องทางด้านหลังของเขา เป็นตัวบอกได้อย่างดีว่าเมื่อครู่จักรไม่ได้ใส่ถุงยาง

"กูตั้งใจไม่ใส่อยู่แล้ว กับมึงกูไม่อยากใส่ให้เสียเวลา"

"แต่---"

"ไม่ต้องห่วง กูไม่ได้มีอะไรกับใครมานานมากแล้ว ผู้หญิงพวกนั้นน่ารำคาญ"

"แล้วไนท์รำคาญเราไหม เราทำอะไรก็ไม่เป็นสักอย่าง"

"เรื่องแบบนี้มันฝึกกันได้..." จอมซนหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง พูดแบบนี้แสดงว่าจะยังมีครั้งต่อไปใช่ไหม แง

"แต่มึงจะเป็นยังไง กูก็รักอยู่ดี" ร่างบางส่งยิ้มหวาน

"เราดีใจนะที่ได้เป็นของไนท์จริงๆ สักที" จอมซนคว้ามือหนามาจุ๊บ แล้วกระพริบตาปริบอย่างอ้อนๆ

"อย่าทำตัวน่ารักมากได้ไหม" จักรขมวดคิ้ว

"ทำไมเล่า!"

"ต่ออีกรอบเลยแล้วกัน"

"ด..เดี๋ยว! เราไม่ไหวแล้วนะไนท์! อ๊ะ อ๊า!"

.

.

.